100 lecie Bałut

 

 

 

      

Historia

Wieś Bałuty

   Pierwsza wzmianka w źródłach pisanych, w których wymieniono wieś Bałuty, pochodzi z 1410 roku i jest związana z wykupem zastawnym. Wówczas to Skarbimir z Radogoszcza, z synem Jakuszem, wykupili  zastawionych kmieci „in Baluti” za 30 grzywien od Mikołaja, zwanego Tłusto, z Dobrej. Zastawu tego dokonał Tomek z Radgoszcza, syn Skarbimiry i brat Jakusza.

   Bałuty znajdowały się na południe od Łagiewnik. W połowie XIX wieku liczyły 15 domów, a pobliska osada Bałuty 120.  W 1915 roku była to największa wieś w Europie, licząca ok. 100 tys. mieszkańców. I właśnie wtedy została przyłączona do Łodzi.

W XIX wieku Łódź rozwijała się bardzo dynamicznie, rozwój demograficzny był niewspółmierny z rozwojem terytorium miasta. Napływająca ludność osiedlała się w okolicznych wsiach. Zabudowa tych nowych osiedli, odbywała się w sposób chaotyczny, bez podstawowych mediów.
Dzielnica administracyjna Bałuty została powołana z dniem 1 stycznia 1954 jako jedna z 7 ówcześnie ustanowionych dzielnic Łodzi. Gdyby uprościć zarys miasta Łodzi do okręgu, ówczesne Bałuty zajmowały „kąt” między ulicami Rąbieńską (w przybliżeniu) i Drewnowską na południu a ulicami Łagiewnicką i Krecią na wschodzie.
W ten sposób większa część dawnej wsi i Osady Fabrycznej Bałuty (na wschód od ul. Łagiewnickiej) znalazła się poza obszarem dzielnicy Bałuty, wchodząc w skład dzielnicy „Staromiejska”. Dla tak wyznaczonego obszaru dzielnicy bardziej adekwatna byłaby nazwa ˌˌRadogoszczˈˈ.
Od 1 stycznia 1960 wprowadzono korektę podziału administracyjnego. Dzielnicę „Bałuty” powiększono, przez włączenie do niej dzielnicy „Staromiejska”. W ten sposób wschodnia granica dzielnicy administracyjnej Bałuty oparła się o ulicę Strykowską oraz odcinek łącznicy kolejowej Widzew – Zgierz, zaś cały obszar historycznych Bałut znalazł się w granicach dzielnicy. administracyjnej o tej nazwie.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Ba%C5%82uty